Tupot nieco większych stópek


W ramach projektu dyplomowego na zakończenie moich studiów podyplomowych z aranżacji wnętrz przygotowałam koncepcję stworzenia kameralnej świetlicy dla dzieci w wieku od 7 do 11 lat. Świetlicę zaaranżowałam na parterze budynku mieszkalno-usługowego, na którym obecnie znajdują się gabinety lekarskie. Całość zagospodarowanej powierzchni to 140m2.
Świetlica przeznaczona jest na popołudniowe spędzanie czasu przez dzieci, samodzielną zabawę, zajęcia plastyczne, muzyczno-ruchowe, odrabianie lekcji.
Rozmieszczenie pomieszczeń świetlicy
Autor: j.march.
Moim celem było stworzenie kreatywnej przestrzeni dla maksymalnie 15 dzieci, gdzie poza spędzaniem pozalekcyjnych chwil, będą mogły rozwijać swą kreatywność podczas zajęć plastycznych, technicznych i teatralnych, poszerzać wiedzę odrabiając lekcje pod okiem wykwalifikowanych opiekunów i na zajęciach dodatkowych z języków obcych, a także pogłębiać zamiłowanie do książek, dzięki dobrze wyposażonej biblioteczce. Ponadto dzieci będą miały okazję wzmacniać swoją sprawność fizyczną na ściance wspinaczkowej i organizowanych zajęciach ruchowych, oraz pogłębiać swoje umiejętności społeczne w trakcie świetnej zabawy z rówieśnikami.
Rozmieszczenie pomieszczeń świetlicy
Autor: j.march.

Projekt obejmuje rozmieszczenie pomieszczeń na terenie świetlicy i koncentruje się na dokładnej aranżacji głównych pomieszczeń, z których będą korzystać dzieci. Najważniejszymi składowymi projektu są : sala lekcyjna z biblioteczką, salka plastyczna, sala główna do zabaw i zajęć ruchowych połączona z aneksem kuchennym. W świetlicy przewidziano też konieczne pomieszczenia pomocnicze, takie jak WC dla dziewczynek i chłopców, szatnia, pomieszczenia dla personelu (pokój opiekunów, WC dla personelu, magazynek). W całej świetlicy przewidziano ogrzewanie podłogowe, jako, że dzieci często bawiąc się siadają na podłodze.

Korytarz:
Położony centralnie korytarz pełni funkcję łącznika pomiędzy pozostałymi pomieszczeniami. Podłogę pokryto drewnem dębowym, dla podkreślenia dziecięcego charakteru wnętrza niektóre deski wyróżniono kolorową farbą. Ścianę korytarza urozmaicono lampami ukrytymi w bruzdach zakrytych mleczną pleksi. Ścianę oddzielającą korytarz od salki plastycznej zaprojektowano ze szkła, by otworzyć przestrzeń, a opiekunom dać możliwość kontroli nad tym, co dzieje się w salce pod ich nieobecność.
Korytarz - widok na wejście do świetlicy
Autor: j.march.
Korytarz - widok w kierunku sali głównej
Autor: j.march.
Salka lekcyjna:
Przewidziano osobny pokój do nauki i odrabiania lekcji. Jedną ze ścian salki stanowi potężny nieregularny regał na książki. Po przeciwnej stronie przewidziano biurka. Bukowe blaty biurek znajdują się na dwóch wysokościach, żeby uwzględnić różnice we wzroście dzieci pomiędzy 7 a 11 rokiem życia. Nad miejscami do pracy zaprojektowano lampy ścienne, indywidualne dla każdego stanowiska pracy. Do biurek dopasowano krzesła o regulowanej wysokości.
Salka lekcyjna - widok na wejście
Autor: j.march.
Salka lekcyjna - widok na biblioteczkę
Autor: j.march.
Salka lekcyjna - widok na biurka
Autor: j.march.

Salka plastyczna:
Na niewielkiej przestrzeni odgrodzonej od korytarza szklaną ścianą przewidziano dwa duże stoły w okleinie dębowej do prac plastycznych i zajęć w grupach. Przy każdym stole przewidziano dwie ławy. Każdy zestaw stołu z ławami ma różną wysokość, tak by przy jednym mogły wygodnie pracować dzieci wyższe, a przy drugim niższe. Ścianę pomiędzy oknami w salce pomalowano farbą tablicową, by ułatwić komunikację między prowadzącym, a dziećmi. Znaczną część aranżacji stanowi szafa zabudowująca jedną ze ścian. Przewidziano pokrycie szafy farbą magnetyczną, by można na niej prezentować prace dzieci.
Salka plastyczna - widok na szafę i ścianę-tablicę
Autor: j.march. 
Salka plastyczna - widok z korytarza
Autor: j.march.
Salka plastyczna - widok na korytarz
Autor: j.march.
Sala główna:
Wyposażenie sali ograniczono do minimum, tak by można ją łatwo adaptować do aktualnych potrzeb. Na jednej ze ścian przewidziano dużą szafę na zabawki i gry dla dzieci. W szafie ukryto też chowaną scenę, którą jeśli zaistnieje taka potrzeba, można rozłożyć na dziecięce przedstawienia. Scenę można zasłaniać również ukrywaną w szafie kurtyną. Drugim głównym elementem sali jest ścianka wspinaczkowa z materacem, umożliwiającą dzieciom szaleństwa nawet bez czynnego udziału opiekuna. Do sufitu sali podwieszono rzutnik, z którego można puszczać filmy na jedną z jasno-szarych ścian. Aby umożliwić dzieciom zabawę na podłodze, pokryto ją wykładziną. Zaprojektowano wykładzinę tłumiącą pogłos, który mógłby się pojawić w tym dość pustym pomieszczeniu. W sali przewiduje się pufy, które w zależności od potrzeb można przesuwać by służyły do zabawy, do oglądania filmów lub przedstawień odbywających się na scenie.
Sala główna - widok na salę od strony aneksu
Autor: j.march.
Sala główna - widok na ściankę wspinaczkową
Autor: j.march.
Sala gówna - widok na ścianę do projekcji filmów
Autor: j.march.
Aneks kuchenny:
Z główną salą połączono aneks kuchenny, w którym przy dwóch dużych stołach można zjeść przyniesione z domu kanapki. W aneksie znalazło się miejsce na lodówkę, zlew i zmywarkę, szafki do przechowywania naczyń, mikrofalówkę i czajnik. Jedną ze ścian pomalowano farbą tablicową, by dać pole do popisu dzieciom.

Aneks kuchenny
Autor: j.march.
Aneks kuchenny - widok od strony sali głównej
Autor: j.march.
Aneks kuchenny - widok na ścianę pokrytą farbą tablicową
Autor: j.march.


Pomieszczenia: 1 - Sień - 2.92m2; 2 - Szatnia - 2.45m2; 3 - Korytarz - 14.78m2; 4 - WC personelu - 1.47m2; 5 - Pokój dla personelu - 12.29m2; 6 - Pokój do lekcji z biblioteczką - 10.95m2; 7 - Korytarz - 11.72m2; 8 - Salka do zajęć organizowanych - 25.13m2; 9 - Salka do zabaw i zajęć organizowanych - 32.91m2; 10 - Aneks kuchenny z częścią jadalną - 13.73m2; 11 - WC dla chłopców - 4.81m2; 12 - Magazyn - 1.96m2; 13 - WC dla dziewczynek - 5.51m2
Świetlica - rzut kondygnacji
Autor: j.march.

Komentarze

Popularne posty